"Nie jestem selfcoachingującym się buddą na chmurce, który mówi sobie: osiągnij wewnętrzny spokój. Raczej powtarzam sobie: odpierdol się od siebie, starasz się najlepiej, jak potrafisz." / M. Halber
Dokładnie tak. Mówiąc ładniej, pozwalam sobie na popełnianie błędów i godzenie się z nimi. Na to, że nie wszystko wiem, ogarniam, umiem, rozumiem. Na to, że czasem coś spieprzę. Na to, że dziś zdarza mi się w pełni świadomie zrobić coś, co kiedyś uznawałam za godne pogardy. I mówię - jakie to życie przewrotne. Ale nie. Życie jest jakie jest. Jest piękne. Po prostu my - ludzie - jesteśmy na różnych etapach życia. Nauczyliśmy się jednego, ale jeszcze nic nie wiemy o drugim. Myślimy o sobie tak i tak, bo jeszcze nie przeżyliśmy tego, co mamy przeżyć i dojrzeć do tego, żeby myśleć inaczej.
Dokładnie tak. Mówiąc ładniej, pozwalam sobie na popełnianie błędów i godzenie się z nimi. Na to, że nie wszystko wiem, ogarniam, umiem, rozumiem. Na to, że czasem coś spieprzę. Na to, że dziś zdarza mi się w pełni świadomie zrobić coś, co kiedyś uznawałam za godne pogardy. I mówię - jakie to życie przewrotne. Ale nie. Życie jest jakie jest. Jest piękne. Po prostu my - ludzie - jesteśmy na różnych etapach życia. Nauczyliśmy się jednego, ale jeszcze nic nie wiemy o drugim. Myślimy o sobie tak i tak, bo jeszcze nie przeżyliśmy tego, co mamy przeżyć i dojrzeć do tego, żeby myśleć inaczej.
Każdy jest gdzieś w trakcie drogi. Niektórzy mają akurat poprzecierane nogi i spotykają kogoś, kto ma tak samo i jest im lżej. Niektórzy właśnie spostrzegli, że poszli nie tą drogą i zawracają. Niektórym załatwiono super transport z GPS-em, więc niczym nie muszą się martwić, żyją beztrosko, tylko sami nie wiedzą, dokąd zmierzają. I może kiedyś zatęsknią za czymś swoim. Różne są sytuacje. Każdy patrzy na życie inaczej.
Staram się najlepiej jak potrafię. Odwalam się od siebie. Tak.
Staram się najlepiej jak potrafię. Odwalam się od siebie. Tak.
Motto na życie:
Be a good person, but don't waste time to proof it.
